درمان حالت ایگو (EST) مفاهیم مدرن علوم اعصاب بین‌فردی را در خود جای داده است. حالت‌های ایگو (Ego States) به‌عنوان تجلیات عصب‌شناختی-فیزیولوژیکی سیستم عصبی خودمختار در نظر گرفته می‌شوند که ممکن است از طریق فعال‌سازی مکرر حالت‌های ذهنی (states of mind) در واکنش به تجربیات زندگی، چه مثبت و چه منفی، شکل بگیرند.
تفاوت EST با سایر رویکردهای مبتنی بر بخش‌های شخصیت:
مهم‌ترین تفاوت بین درمان حالت‌های ایگو و سایر رویکردهای مشابه، این است که EST شخصیت انسان را نه فقط متشکل از حالت‌های ایگوی گسست‌یافته، بلکه شامل حالت‌های ایگوی کارآمدی می‌داند که به ما کمک می‌کنند خودمان را تنظیم کنیم و به‌عنوان یک کل یکپارچه عمل کنیم.
احترام به رشد منحصر به فرد هر بخش از خود؛
رویکرد EST به رشد منحصر به فرد هر جنبه از خود بسیار احترام می‌گذارد و بنابراین از تعمیم‌هایی مانند “کودک درونی” یا تلاش برای جای دادن یک حالت در یک الگوی از پیش تعریف شده مانند “منتقد درونی” اجتناب می‌کند.
رویکردهای مدرن به EST، مداخلات از بالا به پایین (شناختی) و از پایین به بالا (تجربه بدنی) را برای تسهیل تغییر ارزشمند می‌دانند.
درک جدید از نقش سیستم واگ شکمی در هم‌تنظیمی (co-regulation) متقابل، نه تنها بخشی جدایی‌ناپذیر از توسعه حالت‌ها، بلکه از فرآیند درمانی با حالت‌ها نیز است.
رویکرد گنج‌یابی؛
به جای رفتار به‌عنوان جن‌گیرانی که قصد دارند شیاطین، تروما و کمبودها را بیرون کنند، درمانگران حالت ایگو امروزه بیشتر شبیه گنج‌یابانی هستند که به دنبال یافتن حالت‌های ایگوی ناشناخته و کارآمد در زندگی و شخصیت مراجعان خود هستند.
درمان حالت ایگو ابزاری قدرتمند است که به مراجعان کمک می‌کند بهترین‌های شخصیت خود را کشف کنند و به‌طور مستقیم به آزادسازی حالت‌های ایگوی کارآمد مرتبط با بقا، تاب‌آوری، امید، خوش‌بینی و عشق کمک می‌کند که در نهایت به مراجعان اجازه می‌دهد شکوفا شوند.
رویکرد مرحله‌محور در EST؛
EST رویکردی مرحله‌محور است که توسط اکثر متخصصان PTSD پیچیده توصیه شده است و به مراجعان اجازه می‌دهد:
1. ایجاد امنیت، ثبات و تقویت ایگو: مراجع مهارت‌های مورد نیاز برای ایجاد ثبات و ایمنی را به دست می‌آورد.
2. دسترسی به حالت‌های کارآمد و نقشه‌برداری از خود درونی: درمانگر به حالت‌های کارآمد و سپس به حالت‌های مرتبط با سیمپتوم یا تروما دسترسی پیدا می‌کند تا نقشه‌ای از خود درونی مراجع ایجاد کند.
3. پردازش تروما و تجربه‌های اصلاحی: به مراجع کمک می‌شود تا تروما را از طریق تجربه‌های اصلاحی پردازش کند.جنبه‌های بدنی نیز در مداخله گنجانده می‌شوند.
4. حل تعارضات درونی: تعارضات درونی حل می‌شوند تا صلح در تجربه درونی مراجع ایجاد شود.
5. یکپارچه‌سازی جنبه‌های آسیب‌دیده و متعارض: مراجع حمایت می‌شود تا جنبه‌های آسیب‌دیده و متعارض خود را یکپارچه کند و حس جدیدی از خود و هویت (sense of self) را توسعه دهد.
منبع: https://www.egostateinternational.com
تصویر: جان واتکینز ( خالق رویکرد ایگو استیت تراپی) و ولتماده هارتمن ( توسعه دهنده بین المللی رویکرد مدرن ایگو استیت‌تراپی )
دیدگاه خود را بنویسید